JavaScript lijkt te zijn uitgeschakeld in uw browser.
U moet JavaScript geactiveerd hebben om de volledige functionaliteit van deze website te kunnen benutten.

Arthur Meijer

Arthur Meijer (Haarlem 1951) Na de middelbare school 11 jaar gewerkt in uiteenlopende functies,
zoals schoenverkoper, hotelreceptionist in Spanje, administratief medewerker, barbediende in muziekcafe etc.

Dwalen door verlaten straatjes in stille zuidelijke dorpen of stadswijken. De blauwe lucht trilt van de hitte, er is nog maar weinig volk op straat.
Uit de huizen komen geuren en flarden van gesprekken in een vreemde taal, geluiden van servies en radio of TV. Buiten is het stil maar voelt niet eenzaam.
Wie herinnert zich niet dit prettige zomerse gevoel? Wie koestert daar geen fijne herinneringen aan? Reizen naar verre streken en daardoor soms ook reizen in de tijd.

Verwonderd kijk je rond naar de oude huizen met merkwaardige aanbouwsels of onwaarschijnlijke, maar vaak toch harmonieuze combinaties van stijlen.
Bouwwerken die door lokale omstandigheden, beschikbaar bouwmateriaal en tradities, in de loop der tijd hun vorm kregen.

Poortjes en steegjes, patio's, majestueuze trappen en trappetjes, loggia's, veranda's en balustrades.
Soms luchtbruggen. Schel licht valt langs de gevels en wordt gereflecteerd: een spel van licht en schaduw.
Prachtig steen, leem en hout, mooi getekend door de tijd en omdat het dichtbij gevonden wordt, opgaand in de omgeving.

Leuk ook om te zien hoe het leven zich daar afspeelt. Hoe iemand thuis komt door een steegje, brommer of ezel aan de hand,
of een stel geiten achter zich aan, op een plaatsje even stil houdt om met buren op een balkon een praatje te maken.
Of hoe vrouwen in de schaduw met eten in de weer zijn en gezellig zitten te kletsen. Heerlijk om te fantaseren hoe het er in voorbije tijden aan toe ging.

Fascinatie voor (oude) architectuur heb ik altijd gehad. Reizen naar mediterrane streken met een oud en tastbaar verleden vind ik geweldig; het is een soort thuiskomen.
Ik kan me heel goed voorstellen hoe het leven daar vroeger was. Of, toen ik door landen als Marokko, Yemen of Mali reisde, hoe het vroeger bij ons was.
De traagheid van het leven, het vele handwerk dat werd gedaan, de tijd voor een babbeltje. Is dat nostalgisch verlangen naar een geromantiseerd verleden?

Het rijzige van mijn huizen refereert aan menselijke proporties. De manier waarop de huizen zich tot elkaar verhouden toont hoe menselijke verhoudingen en karakters kunnen zijn.
Ik maak mijn beelden van keramiek omdat de huid, de kleur en textuur van gebakken klei (zonder glazuur), mooi past bij de zomerse sfeer en verwondering die ik wil oproepen.

Zij nodigen de beschouwer uit tot dagdromen.

Opleiding

Sinds 1990: doorlopend cursussen gevolgd: model boetseren, model en portret schilderen, hakken in steen, brons gieten, schilderen met acrylverf, dromen uitleggen/begrijpen. 1984 – 1986: Eerstegraads opleiding aan Academie voor Beeldende Vorming te Amsterdam, studierichting: vormgeving in metaal en keramiek. 1978 – 1983: Lerarenopleiding d’Witte Leli, Amsterdam: Textiele Werkvormen en Handvaardigheid, afstudeerrichting: keramiek.

Groepstentoonstellingen (een selectie)

Zomer 2017 Deelname aan Zomerexpo in Museum De Fundatie, Zwolle

Opdrachten

Januari 2012 In opdracht voor het Amsterdam Tulip Museum twee maquettes gemaakt: de een van een deel van het Topkape Museum in Istanbul en de ander van de Hortus in Leiden zoals die er begin 17e eeuw uitzag. mei 2007 Overdracht van een beeld aan de ambassadeur Z.E.M. el-Eryani van Jemen in Den Haag 2002 Deelname aan symposium in Portugal: bouw van een 3 meter hoge Jemenitische toren.